درمان آلوپسی ریش

فهرست مطالب
علت آلوپسی ریش چیست؟
آلوپسی باربا یک اختلال خود ایمن می باشد عوامل ژنتیکی در بروز این بیماری نقش بسیار مهمی دارند. اشخاصی که زمینه ژنتیکی ریزش موی سکهای ریش را دارند همیشه بر اثر محرکهای محیطی مخصوصی مانند استرس به این عارضه مبتلا میشوند. در تحقیقات بالینی تعیین شده است که آلوپسی باربا در اشخاصی که دارای طاسی هستند و یا به آلرژی و یا آسم مبتلا می باشند بیشتر اتفاق می افتد. همچنین، اگر از اعضای خانواده و یا بستگان نزدیک شخصی مبتلا به بیماری خودایمن مثل دیابت نوع یک، لوپوس و پسوریازیس باشد ریزش سکهای ریش نیز محتملتر خواهد شد (وجود زمینههای ژنتیکی و ارثی در بروز ریزش موی سکهای ریش). علاوه بر این، ابتلا به برخی بیماریهای ویروسی و یا مصرف بعضی داروها نیز از محرکهای بروز آلوپسی باربا به حساب می آید.
معرفی عوامل آلوپسی ریش
عفونت قارچی کرم حلقوی و ریزش ریش
عفونت قارچی کرم حلقوی یک عفونت شایع پوستی می باشد که می تواند هر قسمتی از بدن را تحت تأثیر خود بگذارد. زمانی که کرم حلقوی ریش را تحت تأثیر قرار میدهد، بهعنوان “تینهآ باربا” شناسایی میشود. علائم همیشه حدود ۴ تا ۱۴ روز پس از مواجهه فرد با قارچ ظاهر میشوند. برخی از منابع این عفونت شامل موارد زیر است:
- افراد آلوده به کرم حلقوی: اشخاصی که آلوده به این عفونت می باشند نباید از لباس، حوله، برس مو و سایر وسایل شخصی دیگران استفاده نمایند.
- حیوانات مبتلا به کرم حلقوی: حیواناتی مثل گربه، سگ، گاو، بز، خوک و اسب میتوانند کرم حلقوی را به انسان انتقال دهند.
- محیط آلوده: قارچهایی که موجب تشکیل کرم حلقوی میشوند در محیطهای مرطوب مثل رختکن و دوشهای عمومی رشد میکنند.
آشنایی با علائم آلوپسی ریش
لکههای فاقد موی ریش بهصورت سکهای و کوچک به وجود می آید.با گذشت زمان با از دست دادن موهای بیشتر این دایرهها بعضی مواقع آغاز به همپوشانی می نمایند و مناطق بیموی بزرگتری ظاهر میشود. در بعضی افراد قبل از ریزش مو امکان دارد احساس خارش و سوزش در ریش رخ دهد و در برخی دیگر در محل ریزش مو قرمزی و التهاب دیده میشود. گاهی در اطراف مناطق بیموی سکهای موهایی با ظاهر ناقص و عجیب رشد می نماید که در قسمت پایین باریک و در نواحی انتهایی ضخیمتر می باشند.
نحوه تشخیص آلوپسی ریش
تشخیص آلوپسی ریش توسط متخصص پوست و مو صورت می گیرد. اغلب برای تشخیص قطعی، تعدادی از موهای اطراف منطقه ریزش مو در زیر میکروسکوپ بررسی می کنند. در بعضی شرایط امکان دارد برای پی بردن به علت زمینهای و یا بررسی برخی عفونتهای احتمالی احتیاج به دریافت بیوپسی (نمونه پوست) و یا انجام آزمایش خون باشد. از عفونتها و بیماریهای زمینهای میتوان به اختلالات تیروئیدی و عفونتهای قارچی اشاره نمود.
نحوه درمان آلوپسی ریش
اگرچه درمان قطعی برای آلوپسی ریش وجود ندارد ولی روشهای درمانی میتوانند به کاهش علائم و رشد مجدد مو در طولانی مدت کمک نماید. از آنجا که آلوپسی ریش یک اختلال عودکننده می باشد، احتمال ریزش موی مجدد پس از رشد موها وجود دارد. البته ناگفته نماند که فاصله بین اپیزودهای بیماری طولانی است و امکان دارد به چندین سال نیز برسد از این رو عود بیماری کم اتفاق می افتد.
موهایی که دوباره رشد میکنند بیشتر مثل موهای سابق بوده و با همان خصوصیات می باشند ولی بعضی مواقع در رنگ و ساختار آنها تفاوتهایی به وجود می آید. بههرحال هرکدام از موارد بالا محتمل است و حتی بعضی اوقات موهای ازدسترفته اصلاً رشد نمیکنند.
"*"فیلدهای ضروری را نشان می دهد
درمانهای گوناگونی برای بهبود این نوع ریزش موی ریش وجود دارد و بازدهی آنها همیشه به شدت ریزش مو، سن و خصوصیات فیزیکی وابسته است. هدف از این درمانها جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به فولیکولهای مو و همچنین تحریک رشد مو می باشد.
معرفی داروها و درمان آلوپسی ریش
دارو های گوناگونی برای درمان ریزش موی ریش در دسترس می باشد که تجویز آنها به دلیل زمینهای ریزش مو و شدت عارضه وابسته است. از کارآمد ترین این داروها میتوان به موارد زیر اشاره نمود.
داروهای کورتیکواستروئیدی
داروهای کورتیکواستروئیدی که همان داروهای کورتونی می باشند سیستم ایمنی را سرکوب میکنند تا حمله به فولیکولهای مو توقف کند. این داروها اغلب بهصورت موضعی (پماد یا کرم) و یا تزریقی در ناحیه ریزش مو بکار می روند.
ماینوکسیدیل (روگین) و ریزش ریش
این داروی موضعی بهصورت محلول یا فوم می باشد و برای ریزش موی ریش با منشأ آلوپسی باربا کارایی دارد. ماینوکسیدیل طبق دستورالعمل پزشک دو بار در روز، بهصورت مایع یا فوم روی ناحیه ریزش موی سکهای باید استفاده شود.
دفریپرون (DPCP) و ریزش ریش
دفریپرون یک نوع داروی موضعی می باشد که بر روی لکههای بیمو مالیده میشود. مکانیسم اثر دفریپرون با ایجاد یک واکنش آلرژیک و بروز قرمزی، تورم و خارش همراه است. این دارو با فریب سیستم ایمنی، برخی از گلبولهای سفید خون را به سطح پوست میکشاند تا التهاب را کاهش دهد و فولیکولهای مو را فعال نگهدارند. برای رسیدن به نتیجه دلخواه، باید حداقل سه ماه بهصورت منظم دفریپرون را استفاده نمایید.
آنترالین و ریزش ریش سکهای
این دارو به صورت کرم و پماد در دسترس می باشد و بیشتر برای درمان پسوریازیس مصرف می شود. آنترالین یکبار در روز روی لکههای بدون مو ماساژ داده میشود و بسته به تجویز پزشک، به مدت ۳۰ دقیقه تا چند ساعت باید بر روی پوست باقی بماند. آنترالین پوست را تحریک می کند و باعث رشد مو میشود. نتایج همیشه در طی ۸ تا ۱۲ هفته قابل مشاهده می باشد.
مکمل ویویسکال
این مکمل درواقع یک ترکیب طبیعی حاوی عصارههای دریایی می باشد. مصرف مکمل ویویسکال در یک دوره حداقل ششماهه باعث رشد مو در اشخاص مبتلا به ریزش مو میشود. این مکمل با تولید سلولهای جدید و تقویت سلولهای فعلی اثر خود را می گذارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ اثرات مکمل ویویسکال را بر ریزش مو بررسی نمود. طبق نتایج به دست آمده، مصرف ششماهه این مکمل اثر قابلتوجهی در رشد مجدد مو و کاهش ریزش مو در مردان دارد.
مکملهای روی و بیوتین
برخوردار بودن از یک رژیم غذایی که بتواند ویتامینها و مواد معدنی لازم برای رشد مو را تأمین نماید یک اصل مهم در حفظ سلامت پوست مو به حساب می آید. همچنین میتوان با مشاوره پزشکی از مکملهای روی و بیوتین برای تقویت رشد موها استفاده کرد. کارشناسان سلامت، مصرف روزانه مکمل ویتامین B (mega-B vitamin) که دارای ۳۰ میلیگرم روی، ۳ میلیگرم بیوتین، ۲۰۰ میلیگرم ویتامین C و کمتر از ۱ میلیگرم اسیدفولیک باشند را توصیه میکنند.
علاوه بر مواردی که گفته شد، ترکیبات طبیعی زیر نیز در بهبود ریزش موی ریش تاثیرگذار می باشند. البته در این مورد تحقیقات علمی بیشتری لازم است و صرفاً با تکیه بر مشاهدات و گفتهها نمیتوان اثربخشی آنها را تائید کرد. تعدادی از ترکیبات طبیعی شامل موارد زیر می باشند:
- آلوئهورا
- روغن کرچک، نارگیل و روغن بادام
- عصاره اسطوخودوس، رزماری و شمعدانی
- روغن ماهی
- پروبیوتیکها